Niedawno jedna z moich uczennic rzuciła mi w twarz pytaniem odnośnie słówka fancy i sposobów jego użycia jako wykrzyknienia oznaczającego zdziwienie. Słówko fancy można używać samodzielnie (lub z wyrazem that), w zdaniu z czasownikiem w 4. formie (czyli z końcówką -ing), a nawet z osobą. Zerknijcie na poniższe przykłady:
- „Anna’s getting married!” „Fancy!” W tym krótkim dialogu słówko fancy wyraża zaskoczenie, że Annę czeka ślub.
- Fancy seeing you here! To zdanie wyraża miłe zaskoczenie z powodu tego, że kogoś spotkaliśmy.
- Fancy you knowing my sister! Dziwimy się po raz trzeci, tym razem dlatego, że ktoś zna naszą siostrę.
Krótko jeśli chodzi o wykrzyknienie, więc pozwolę sobie zagadnienie nieco rozbudować. Otóż fancy można użyć także jako czasownik oznaczający „chcieć coś mieć/zrobić” lub „podobać się”, co jest baaardzo brytyjskie:
- What do you fancy for breakfast? Pytamy, co ktoś chce pochłonąć na śniadanie.
- Fancy a drink? Fancy a dance? Też pytanie, ale w wersji kolokwialnej bez operatora.
- I think John fancies Sarah! Przypuszczamy, że Sarah wpadła w oko Johnowi.
Ponadto nasze przepiękne i arcybrytyjskie słówko występuje w zwrotach fancy oneself oraz fancy oneself (as) sb/sth:
- You really fancy yourself, don’t you… Ten zwrot używany jest wtedy, gdy ktoś wierzy w to, jaki jest wspaniały, cudowny, mądry i piękny, że aż to jest denerwujące.
- Apparently he fancies himself as another George Clooney! Z tego zwrotu skorzystamy, gdy chcemy powiedzieć, że ktoś uważa się za kogoś lub coś.
Jak widać, słówko fancy jest wyjątkowo proste w użyciu, choć ma wiele zastosowań.